Column Ada de Haan

Als geboren Den Oeverse speelde ik dagelijks op de haven. Met vriendjes en vriendinnetjes fietsen vanaf de ‘klucht’ en klimmen op de stapels basaltblokken die er toen nog opgestapeld lagen. Menig schoentje van mij is verdwenen tussen de losliggende blokken. Ravotten op de dijk en als die net gemaaid was bouwden we hutten van het droge gras. In de winter met de slee van de dijk af, er was geen mooier vermaak. De dijk en de haven vormden in ons leven een vast punt, alle seizoenen van het jaar.

In de herfst als het stormde gingen we samen met mijn vader op de dijk kijken naar het hoge water. Gefascineerd waren we als de coupure dicht was en het water soms tot aan de rand stond en er soms zelfs overheen stroomde. De drukte van mannen met zandzakken, lichten in de duisternis om het werk te beschijnen maakten het allemaal enorm spannend!

Als kind had je niet in de gaten dat het water ook een bedreiging kon vormen, het was alleen maar leuk en spannend dat je ’s avonds je bed uit mocht om mee te gaan kijken. Ik kan me nog een avond herinneren dat mijn moeder aan mijn vader vroeg of de waardevolle spullen misschien niet naar de bovenverdieping verhuisd moesten worden. Raar vonden m’n broertje en ik dat, het water zou heus niet tot aan de Zwinstraat lopen hoor.

Inmiddels ben ik volwassen en begrijp ik meer van de commotie destijds. Bij springtij loopt het havengebied onder water en de bedrijven die daar zitten hebben regelmatig ‘natte voeten’. De zeewaterspiegel stijgt en ook lijkt het wel of we steeds meer met superstormen te maken krijgen. Als gemeenteraadslid hebben we in de periode dat ik nog ‘op Wieringen’ zit het begin van de hoogwaterkering meegemaakt. Nu, in Hollands Kroon, zal de hoogwaterkering een definitieve fase ingaan en zullen we te maken gaan krijgen met een nieuwe bescherming tegen het hoge water.

De fractie van de VVD heeft zich vanaf het begin af aan ingespannen om voor Den Oever een zo gunstig mogelijke variant te krijgen waarmee natuurlijk de bescherming voorop staat maar ook de leefbaarheid van het dorp niet uit het oog verloren wordt. Via landelijke kanalen, waar de uiteindelijke beslissing genomen gaat worden, proberen we de politiek zodanig te beïnvloeden dat Den Oever er naast een bescherming ook qua leefbaarheid niet op achteruit gaat. De bewoners van het dorp moeten kunnen genieten van hun haven en in de herfst en winter het gevoel hebben veilig te zijn. In de lente en zomer zou de hoogwaterkering een aanwinst moeten zijn op ander gebied, ook toeristisch ligt hier een kans. Laten we zorgen dat Den Oever verweven kan blijven met zijn haven.