Twee jaar gelden, in 2010, ben ik voor het eerst geïnstalleerd als raadslid. Toen nog in de gemeente Anna Paulowna. Een avontuur dat ik weliswaar goed overwogen ben aangegaan, maar waarvan ik toch niet precies wist wat mij te wachten stond. Het bleek een mooie tijd te worden. Als raadslid kwam ik in aanraking met dossiers waar ik het bestaan niet afwist. Soms werd er gesproken over zaken die voor een gemiddelde inwoner van de gemeente vrijwel onzichtbaar zijn. Zoals het vaststellen van de begroting van de sociale dienst. Maar vaak ook ging het over duidelijk zichtbare zaken, zoals de vaststelling van diverse bestemmingsplannen of het verstrekken van leningen voor starters op de huizenmarkt.
Ik ben dan ook blij dat vorig jaar november zo velen van u een stem op mij hebben uitgebracht, zodat ik ook deze periode mij weer kon inzetten voor onze mooie gemeente. Een gemeente die inmiddels veel groter is geworden, maar waar dezelfde onderwerpen nog altijd de revue passeren.
Eén van de boeiende zaken vind ik het besluitvormingsproces. Voor de één heel eenvoudig: je krijgt een vraag, maakt een afweging en neemt een besluit. Voor de ander ligt het genuanceerder. Die stelt zichzelf vragen als: Welke partijen zijn hierbij direct of indirect betrokken? Moet ik ze actief bij het besluitvormingsproces betrekken en op welke wijze dan? Wil ik überhaupt wel met ze in gesprek? Hoe ga ik ze dit uitleggen? En zo kunnen we nog een hele lijst aan vragen verzinnen. Ik reken mijzelf onder deze laatste categorie. Een besluit nemen is belangrijk, maar de weg er naartoe is minstens zo belangrijk.
Bij bijna ieder besluit zullen er één of meer partijen zijn die in meer of mindere mate benadeeld worden. Dat is lastig, maar onvermijdelijk. Het wordt echter nog veel vervelender als niet (of niet goed) uitgelegd kan worden waarom het besluit is genomen, zoals het is genomen. Ga zelf maar na. Als de subsidiekraan voor je vereniging dichtgedraaid wordt, zonder dat het gemeentebestuur goed kan onderbouwen waarom dat zo is, dan is het lastig dit besluit te accepteren. Het wordt echter anders wanneer de gemeente een goede onderbouwing aanvoert. Maakt dat het besluit minder vervelend? Nee, natuurlijk niet. Maar op die manier kun je er wel begrip voor opbrengen. En dat zorgt er vervolgens voor dat je niet blijft hangen in een emotie waarbij je erachter wil komen waarom nu juist jouw subsidie wordt dicht gedraaid. Nee, als je er begrip voor kunt hebben, dan zul je eerder kijken naar de toekomst, accepteer je het feit en ga je er op een passende manier mee om. Dat is beter voor iedereen, en niet in de laatste plaats beter voor je vereniging.
Ik verwacht de komende periode vaker van dit soort lastige besluiten. Subsidies die gekort gaan worden of zelfs helemaal verdwijnen, verenigingen die gebouwen moeten delen, enzovoort. En hoewel ik mij realiseer dat dit voor geen van de betrokkenen prettige berichten zullen worden, zal ik mij tot het uiterste inspannen om voorafgaand aan het besluit met u de discussie aan te gaan. Uiteraard hoop ik ook dat u de weg naar mij weet te vinden, op de momenten dat u denkt nuttige informatie voor mij te hebben of gewoon omdat u de discussie met mij aan wenst te gaan. En als dan het besluit gaat vallen zal ik mij, samen met mijn VVD collega's, maximaal inspannen om die goede onderbouwing duidelijk en eenduidig over het voetlicht te brengen.
Alexander op de Weegh
Fractiesecretaris VVD Hollands Kroon